| maanantaina, syyskuuta 07, 2009 |
| 'Ég' þýðir 'himinn' |
Í morgun var fyrsti tíminn, það var ungverskutími. Ég er ekki beinlínis í neinni finnsku þessa önn (sem nær fram í október), er bara í ungversku, almennri hljóðfræði og málvísindum og finnóúgrískum fræðum. Sem er hinsvegar allt kennt á finnsku, svo hún verður varla útundan. Er líka að reyna að troða mér í enskumælandi kúrs um listasögu Eystrasaltssvæðisins.
Íbúðin mín er á stúdentagarði, í korters göngufæri við skólann/miðbæinn. Það er bæði skrítið og frábært að búa alein - smá skrítið og alveg frábært, og borgin er yndisleg. Gömul og ný og falleg og græn. Borg með grænni borgum í landi með grænni löndum. Miðaldabærinn brann til grunna 1827 og við endurreisnina voru götur hafðar sem breiðastar og tré sem flest, svo húsin yrðu síður eldsmatur. Það er alveg blátindrandi fallegt.
Einnig hef ég kynnst ótrúlega skemmtilegu fólki, aðallega stelpum og aðallega frá Rússlandi og Eystrasaltslöndum. Á laugardaginn hló ég af mér hausinn og dansaði af mér tærnar.
Hef tekið fullt af myndum, en tölvusnúran er í boxi í kassa í húsi í Reykjavík, svo þær fá að hvíla sig í myndavélinni aðeins lengur.
Ég vildi að ég gæti kallað digitalmyndir ljósmyndir með góðri samvisku. Því ég tek aldrei alvöruljósmyndir lengur, en ljósmynd er svo fallegt orð. |
Erla Elíasdóttir @ 7:59 ip.  |
|
|
|
