keskiviikkona, helmikuuta 25, 2009
Teppa
Ég reyni og reyni að blogga en það hljómar eins og ég veit ekki hver, að minnsta kosti ekki ég.

Helgin: innihélt fæst annað en gríðarmikið af góðu fólki (móður-, föður-, móðurömmu- og tengdafjölskyldur, plús óskylda) auk þjófstarts á bolludegi. Í dag er öskudagur, sem ég fattaði reyndar ekki fyrr en á föstudaginn þótt krakkarnir hefðu þaulspurt mig þá viku hvað ég ætlaði að vera (hélt þau væru bara svona forsjál). Það kom náttúrlega ekki annað til greina en að dulbúast hóflega, svo ég yrði ekki að athlægi frammi fyrir nemendum dagsins. Að lokinni fátæklegri þankahríð (ég á hvorki andlitsmálningu, hársprey né saumavél) ákvað ég að vera (hvar er) Valli og komast þannig upp með að vera bara í gallabuxum og rauðröndótta bolnum mínum. Á hvorki gleraugu né rauðröndótta dúskhúfu, en taldi að ég gæti sem best verið Vallinn sem væri þegar búinn að tapa þessu tvennu. Í gær kom svo upp úr dúrnum að skólinn yrði lokaður í dag vegna samkomu tónlistarkennara á Austurlandi á Reyðarfirði, sem er eflaust fínasti hópur en varla til að dulbúast fyrir. Í morgun hafði snjóað alla nóttina og nú erum við enn á Seyðisfirði, hálftíma eftir ætlaða brottför.

Einu sinni, í sjöunda bekk á að giska, var aftakaveður á öskudaginn í Reykjavík. Við vorum á nammirúntinum, við Berglind, Brynja, Ísabella og Belinda, örugglega Ragga líka og Sigga, og að búðunum loknum stakk Brynja upp á að við legðum land undir fót upp í Skandia, lengst uppi á Laugavegi (næstum því Sjónvarpshúsið!), þar sem mamma hennar vann og allt átti að flæða í nammi. Veðrið var nefnilega ekki svo hrikalegt framan af, en eftir að við lögðum af stað versnaði það og versnaði. Við brutumst áfram gegnum él og strekking, knúðar af nammisulti og þrjósku, og komumst loks á áfangastað. Þar reyndist hvorki neitt spes nammi né mikið af því. Við löbbuðum til baka og vorum næstum farnar að grenja þegar við komumst aftur í Þingholtin.

Það stóð semsagt til að blogga um veðurteppu og samstillingu hennar við eina dag vikunnar sem ég þyrfti út fyrir fjörðinn. En nú er búið að aflýsa fundinum svo þetta verður bara enn einn miðvikudagurinn, sem er ágætt. Nema hvað að hann er líka öskudagur. Ætli grunnskólabörn þekki Valla í dag, hvað þá finni hann?
Erla Elíasdóttir @ 10:06 ap.  


Meðlæti:

- - -

Gestgjafar:

Free Blogger Templates

BLOGGER