| torstaina, maaliskuuta 27, 2008 |
| Ekkert |
Ver rótt, mitt barn, því það er ekkert til,
og allt eins og þú sérð: skógar, reykur
og flótti brautarteinanna.
Einhvers staðar langt í burtu í fjarlægu landi
er blárri himinn og múrveggur með rósum
eða pálmi og hlýrri vindur -
og það er allt og sumt.
Það er ekkert annað til en snjór á grenigrein.
Það er ekkert til að kyssa hlýjum vörum,
og allar varir kólna um síðir.
En þú segir, barn mitt, að hjarta þitt sé máttugt,
að lifa til einskis sé minna en að deyja.
Hvað vildir þú dauðanum? Finnur þú viðbjóðinn
sem leggur af klæðum hans,
og ekkert meiri viðurstyggð en að farga sér sjálfur.
Við eigum að elska langar sóttarstundir lífsins,
hin þröngu ár löngunarvonar
eins og þær örstundir er eyðimörkin blómgast.
- Edith Södergran (1892-1923), Njörður P. Njarðvík þýddi. |
Erla Elíasdóttir @ 6:42 ip.  |
|
|
|
