| sunnuntai, joulukuuta 16, 2007 |
| Sunlight bathed the golden glow |
You're trying to fool somebody
but you end up fooling yourself
You're reading from the book of the dead
but you don't know what it's about
I listened to you, now maybe you'll listen to me
You're trying much too hard
to make your world seem like a dream
You're stepping out of something
Sunlight bathed the golden glow
Stop making a movie of it
Stop telling me things I know
Stop sitting around and thinking
Ain't gonna do no good
I thought your poetry wasn't saying what it should
-Felt
- - -
Næstum búin með prófin og hefur sjaldan tekist jafnvel upp í stressleysi og kósíheitum í próftíð. Þéttskipun, en aldrei um of. Mér gafst jafnvel tími til að velta vægum hausverk og hálsstrengjum nægilega fyrir mér til að fræðast um einkenni heilahimnubólgu á Wikipedíu (því þangað vísaði google-tillagan stiff neck symptoms) og sjálfgreina mig sýkta í framhaldinu. Einkennin eru grínlaust alveg fáránlega almenn; hversu auðvelt er að mikla fyrir sér hausverk, hálsstífni, geðsveiflur og viðkvæmni fyrir skærri birtu? Ég komst þó fljótt að þeirri niðurstöðu að um hversdagslega lurðu væri að ræða. Skarphéðinn var frekar á því að mig skorti hin ýmsustu nauðsynjarnæringarefni, svosem hamborgara og rækjusalat. Veit ekki hvort nokkuð læknaði mig svo á endanum fremur öðru, en kannski súpa.
Annað sem ég hef lengi ætlað að bloggum og hef hugsað mikið um og elska er Jobriath, sem á Lonely Planet Boy syngur sig beint inní hjarta söngleikjahomma- sjálfsins míns. Verkið er reyndar ekki söngleikur, þótt Jobbi fari á mögnuðum kostum í bakraddaðri falsettu um múvíkvíns. Hann lék víst í óriginal uppsetningu Hársins, sem ég hef aldrei sett mig sérstaklega inní, en er viss um að ég gæti, en hugsa að ég sleppi því, fyrir Skarpa. Hvern ég vakti í morgun með Little Shop of Horrors sándtrakkinu*, sem aftur vakti lítinn fögnuð, en sem betur fer töluvert langlundargeð. Mikið sem ég elska einnig hina vanmetnu Bowieplötu Diamond Dogs, sem fávísir mega vita að var ætluð sem söngleikjaversjón af 1984 Orwells. Lögmætir erfingjar höfðu víst aðrar hugmyndir.
- - -
*ekki úr myndinni heldur óriginalbrodveiinu, sem þó minnir mig alltaf á myndina, og Norðanferð árið '92 þegar við Gunnar hlustuðum á sándtrakkið á kassettu alla leiðina, eða vikuna, og á áfangastað plokkuðum við flugur úr einni af þessum ljóshlífðargrindum sem eru ekki á bílum lengur, og skoðuðum þær í smásjá. |
Erla Elíasdóttir @ 2:48 ip.  |
|
|
|
