| maanantaina, marraskuuta 12, 2007 |
| Völíasdóttir? |
Ég hef velt því fyrir mér um nokkurt skeið að bæta móðurnafni við eigin og föður en hef jafnlengi velkst í vafa um heppilega framkvæmd; og eða ekki, og/eða bandstrik, og svo framvegis. Það var svo fyrir um um ári og hálfu að móðursystir mín lét af því verða að skeyta nafni ömmu milli sín og afa. Hvorki og-i né striki, aðeins eiginnafni ömmu í eignarfalli. Var breytingin rétt um garð gengin þegar doðrantur mikill leit dagsins ljós, ritfærður af téðri móðursystur og skartaði kápan því nafninu nýja, órans á gráu. Þar eð söguhetjan var eitt okkar ástsælustu síðrómantíkurseleba var talsvert um bókina ritað, og flaut þá höfundarnafnið með eins og lög gera ráð fyrir.
En nafnið okkar ömmu beygist nákvæmlega eins í öllum aukaföllum. Ekki þarf því nema að hafa lesið/heyrt um bók eftir Þórunni Erlu til að sá misskilningur virðist fyllilega rökréttur að Erla sé þar millinafn í þolfalli. Nafn móður minnar er Vala. Það er nákvæmlega sömu breytingum undirorpið. En mig langar hvorki í bandstrik né og, og allra síst í misskilning. |
Erla Elíasdóttir @ 7:56 ip.  |
|
|
|
