| keskiviikkona, helmikuuta 28, 2007 |
| Femínismi |
Flestir munu þegar hafa fengið upp í kok af orðaflaumi um femínisma, en orðið hefur sætt slíkri ofnotkun uppá síðkastið að nýtt kæmi fagnandi og var þó tæpast gott til að byrja með. Hvernig verður komist hjá misskilningi og hártogunum þegar orð, sem á að ná yfir jafnréttisbaráttu með áherslu á kyn, mismunar kynjum í sjálfu sér? Margir halda af fyllstu alvöru að með femínisma sé átt við einhverskonar legrembu, sem væri jafnvel skrítnari misskilningur ef slíkt væri ekki einmitt að skilja á allnokkrum fánaberum stefnunnar.
Sé karl tekinn framyfir konu í leik eða starfi hlýtur valið að byggjast á kyni hans og skal fordæmt. Sé kona tekin framyfir karl þykir þó ekki nema sjálfsagt að það byggist fyrst og fremst á kyni, og þykir lofsvert. Slíku má lýsa með hugtakinu jákvæð mismunun, samsettu úr tveimur ágætum orðum sem þó mynda örgustu þversögn. Hugmyndin meikaði kannski (kannski) sens upphaflega, en í dag halda femínismafrömuðir fram þeirri lógík í krafti hennar að ekki megi kjósa karl til sparkformanns afþví hann sé karl, heldur konu, afþví að bla?
Svo voru það pilsklæddu gönguljósin eða hvað sem menn vildu, það dæmir sig nokk sjálft. Einnig má nefna tilraunir til sköpunar kvenmiðaðrar orðræðu; kona spyr sig, ráðskona og þvíumlíkt. Ráðskona er fíneríis orð með valdsmannsblæ en ég tel það seint munu öðlast annan sess í hugum almennis en óskast-í-sveit-má-hafa-með-sér-barn.
Konur eru líka menn; við erum kvenmenn og þætti mér illa að mér vegið, mætti ég ekki heita maður. Hefði ég þá heldur ekki mannréttindi? Kæmu kvenréttindi í þeirra stað? Séu mannréttindi og kvenréttindi hugtök sem leggja megi að jöfnu, og mannréttindi sjálfsögð konum til handa, þá hljóta karlar að geta notið kvenréttinda. Það er hinsvegar rökleysa, enda eru þeir ekki konur. Hvern fjandann ætti það að merkja að brjóta kvenréttindi karlmanns?
Karlkyn er einfaldlega frumkyn í íslensku máli og fari það fyrir brjóst manna er úr ýmsum málsvæðum að velja þar sem málfræðilegt kynfrelsi er við lýði. Mér skilst að vísu á vitrum mönnum að orðræða hafi lítið með málfræði að gera, þótt ekki myndi saka að geta fallstýrt hugarfari og beygt heiminn að fallegum lýsingarorðum. En orð eru bara orð. Orð getur staðið fyrir hugtak en það verður aldrei hugtakið og sé orðið misnotað fer það jafnvel að standa fyrir eitthvað allt annað.
Svo hefur það ekki sokk með jafnrétti kynjanna að gera hverjir gista Hótel Sögu eða ekki. |
Erla Elíasdóttir @ 9:14 ip.  |
|
|
|
|
|
|
![]()
|
|
|
| Meðlæti: |
- - -
|
| Gestgjafar: |
 |
|
