| torstaina, elokuuta 17, 2006 |
|
(Fann besta te í heimi í gær. Það er grænt og heitir Grand, eitthvað.)
Sá Esjuna tæplega gegnum morgunmistrið en nú gnæfir hún brúnskyggð handan flóans; stendur sveitt við skuggakast í sólinni. Síðustu helgi eyddi ég á Vestfjörðum, við áreitisheldan Önundarfjörðinn þar sem afi minn, sá nýlega áttræði, ólst upp. Á laugardagsmorguninn gekk ég út, inní óskertan fjallahring, utanað glitti í spegilsléttan Dýrafjörð. Við klifum Mosvallahornið og efst á hryggnum sá ég oní báða firði samtímis meðan Þórunn dansaði og afi talaði í símann. Á sunnudagsmorguninn gekk ég út, en hefði ég ekki vitað lágskýjaðar rætur fjallanna á sínum stöðum, hefði útsýnin ekki verið margra fiska.
Ég hlakka til allra daga, þessa daga. Bíó í kvöld; ást og bíó. |
Erla Elíasdóttir @ 3:49 ip.  |
|
|
|
