| sunnuntai, helmikuuta 19, 2006 |
|
Einsleita daga skilja dramatískar nætur; björgun frá (inni)sundlaugardrukknun mistekst fatallega, þaggandi beittri eyðileggingu stafar frá ástsjúkum svani á götum borgarinnar, mállaus við læstar dyr en finn ekki bjölluna blinduð af birtu.
Líf í draumunum, stundum, stundum frekar dauði eða tóm eða draumur. Draumur um draum, um draum um minningu, um minningu um minningu. En draumurinn í drauminum er annars eðlis en draumurinn um drauminn; ekki draumur þess sem dreymir því dreymandinn er sjálfur aðeins draumur. Hann er draumur þess sem dreymir þann sem dreymir. Skortir orð fyrir þesskonar draum/minningu/hugsun/látbragð sem snýst um sjálft sig á fyrra tilverustigi, veldinu neðar, eða ofar, eða þaðskiptirekkimáli.
Djöfull er draumur ljótt orð, það hef ég ekki séð fyrr.
Hver eruð þið, annars? Ég er skíthrædd við ykkur. |
Erla Elíasdóttir @ 10:05 ip.  |
|
|
|
