| keskiviikkona, joulukuuta 14, 2005 |
| HaHaHa |
| Á mánudagskvöldið drakk Álvaro sig fullan, einusinni sem oftar, og gerði í kjölfar þess dálítið afskaplega kjánalegt, og annað verður ekki sagt en það hafi einnig verið einusinni sem oftar. Hann semsé hringdi í fyrrverandi kærustu sína í nostalgíu-tilfinningasemis- dramatíkur-yfirflæði, sem hendir jú bestu menn eftir nokkur glös, en ekki nóg með það heldur bókaði hann flugmiða med det samme og var nokkrum tímum síðar í París, öllu allsgáðari, 300 evrum fátækari og eilítið vonsvikinn vegna viðbragða stúlkunnar, sem stundar nám þar í borg og þótti innlitið afskaplega lítið sniðugt. Ég verð að vera sammála henni, en vona þó að hún muni hafa fundið það í sér að fyrirgefa honum þegar þau hittast í Barcelona í jólafríinu, því Álvaro er viðkunnanlegasti náungi og óska ég honum alls hins besta. |
Erla Elíasdóttir @ 1:36 ip.  |
|
|
|
