| torstaina, heinäkuuta 07, 2005 |
|
Skyldi einhver hafa undrast fjarveru mína frá vinnu, þá hef ég verið veik heima. Það er ágætt, Wuthering Heights og My Bloody Valentine hafa haldið mér góðum félagsskap og einnig nýja myndavélin mín, sem þó hefði verið ágætt að koma út fyrir dyr; það er leiðinlegt til lengdar að mynda sjálfa sig, hundinn og húsgögnin. Þá til hægri tók ég í fyrradag.
Annars hefur dagurinn verið litaður af atburðum morgunsins. Sá brot úr viðtali við Blair í morgun, hann var fullur af reiði hinna réttlátu yfir þessari árás á þá þægilegu tilveru sem hann telur sig eiga rétt á, en varla er hann svo heimskur að vita ekki uppá sig sökina. Ég er hætt að spyrja hvar þetta endi. Endar það?
- - -
Our little army boy
Is coming home from B.F.P.O.
I've a bunch of purple flowers
To decorate a mammy's hero.
Mourning in the aerodrome,
The weather warmer, he is colder.
Four men in uniform
To carry home
My little soldier.
"What could he do? Should have been a rock star."
But he didn't have the money for a guitar.
"What could he do? Should have been a politician."
But he never had a proper education.
"What could he do? Should have been a father."
But he never even made it to his twenties.
What a waste,
Army dreamers.
Ooh, what a waste of
Army dreamers.
- - -
Svo söng Kate Bush, lagið heitir Army Dreamers og má finna á plötunni Never for Ever sem EMI gaf út árið 1980. Takk.
|
Erla Elíasdóttir @ 10:10 ip.  |
|
|
|
